Key w Radio New Zealand uzasadniał przyczyny rekordowego napływu imigrantów do Nowej Zelandii. Mówił, że kraj musiał importować pracowników, nawet w przypadku pracy o niskich kwalifikacjach, „bo nie wszyscy mieszkańcy byli odpowiedni lub gotowi”, aby podjąć pracę w mniej pożądanych obszarach.
Problemem są narkotyki
Premier kraju kiwi przypomniał, że rząd chciał ograniczyć napływ pracowników z wysp Pacyfiku, jednak nowozelandzcy rolnicy nie chcieli polegać na miejscowej populacji bezrobotnych.
- Wystarczy zapytać pracodawców. Powiedzą, że część z tych osób nie przejdzie testu na narkotyki. Część z nich nie chce podjąć pracy, niektórzy zasłaniają się problemami zdrowotnymi - wyjaśniał John Key w Radio New Zealand.
Nie można na nich polegać
Z oceną premiera w pełni zgadza się Leon Stallard, właściciel plantacji owoców na Wyspie Północnej. Jego zdaniem pracownicy są obok pogody najbardziej stresującym elementem jego działalności. Na lokalnych mieszkańcach nie można bowiem polegać.
Słowa premiera krytykuje z kolei Richard Wagstaff, lider związków zawodowych, który uważa je za „chwyt polityczny”.
Napływ imigrantów do kraju kiwi
W lutym media pisały o miasteczku Tokoroa w Nowej Zelandii, gdzie oferowano lekarzowi 190 tys. dolarów nowozelandzkich (w przeliczeniu około 540 tys. zł) rocznie. W ciągu dwóch lat nie było ani jednego kandydata. Lekarze z większych ośrodków nie chcieli przeprowadzać się do miasteczka liczącego 13,5 tys. mieszkańców.
Mediana zarobków w Nowej Zelandii to 882 dolarów (ok. 2,5 tys. zł) tygodniowo. Natomiast mediana dochodu osób utrzymujących się ze świadczeń socjalnych to 315 dolarów (ok. 900 zł) tygodniowo
Według danych rządowych, w ubiegłym roku do Nowej Zelandii, gdzie mieszka 4,5 mln osób, przeprowadziło się rekordowe 69 tys. imigrantów. Kolejne 200 tys. uzyskało tymczasowe wizy, co skłoniło polityków do rozmów o ochronie nowozelandzkich pracowników.
tune
Oceniono 46 razy 34
Mocne. Ten polityk zrobił na mnie wrażenie. Raz, że ryzykuje swoje stanowisko, dwa, że mówi prawdę, trzy, że ma jakiś pomysł. Zero populizmu i krótkoterminowych pseudorozwiązań.