Do tej pory fakt, że wiele farmakologicznych substancji aktywnych bardzo słabo albo w ogóle nie rozpuszcza się w wodzie (z badań wynika, że jest to trochę ponad połowa leków). To duży problem, ponieważ oznacza to, że nie można ich podawać doustnie, w formie kapsułek.
Oczywiście, są różne rozwiązania tego problemu, dodawanie niewielkiej ilości rozpuszczalnika organicznego (na przykład alkoholu etylowego), łączenie leku z jonami w celu zwiększenia biodostępności czy wykorzystywanie rozpuszczalnych w wodzie "nośników", takich jak cyklodekstryna.
Opublikowane w "International Journal of Nanoparticles" badanie R. Ravichandrana z Bhopalu w Indiach pokazało, że kwas gymnemowy uzyskiwany z indyjskiego ziela Gurmar (Gymnema Sylvestre ) można przekształcić w formę biodostępną przez utworzenie z niego nanokryształów - mikroskopijnych kryształów o rozmiarze mierzonym w nanometrach. Kwas gymnemowy jest stosowany w leczeniu różnych chorób, w szczególności cukrzycy.
Tak właśnie wygląda współczesna nanotechnologia - nie ma nic wspólnego z mikroskopijnymi urządzeniami, to po prostu chemia i farmakologia w skali nanometrowej.
[via Science Daily ]
Leszek Karlik
