Gospodarka Kuwejtu, jak większości państw leżących u wybrzeży Zatoki Perskiej, jest monokulturowa. Zależy przede wszystkim od ropy naftowej, a ściślej - jej ceny na rynkach międzynarodowych. Ilekroć maleje, tylekroć kuwejcka gospodarka przeżywa tąpnięcie. Aby uniezależnić się od tych wahań rząd Kuwejtu przeprowadza szereg reform. Jedną z podstawowych propozycji jest dywersyfikacja struktury krajowego eksportu. Niezależnie od obecnej sytuacji na rynku surowców energetycznych, Kuwejt zajął 5 miejsce wśród najbogatszych państw - w 2015 roku wysokość jego PKB per capita ppp świadczącego o zamożności społeczeństwa wyniosła 70 913.516 USD.
Mały, nie znaczy biedny. Potwierdziły to już przykłady wielu niewielkich państw, których wyniki ekonomiczne zapierają dech w piersiach. Jednym z nich jest Brunei - niewielki sułtanat osiadły na gigantycznych złożach ropy naftowej i gazu ziemnego. Tak jak w przypadku Kuwejtu są one głównym towarem eksportowym kraju, a zatem lokalna gospodarka jest silnie zależna od ich cen na rynkach międzynarodowych. Pomimo ich ostatniego spadku PKB per capita ppp Brunei za 2015 szacuje się na 72 370.450 USD.
Znany jako jeden z tygrysów azjatyckich wciąż wybija się na prowadzenie w światowej gospodarce. W jego przypadku prawie 3/4 procent całego PKB wytwarza sektor usług. Ten stan rzeczy jest ściśle warunkowany strategiczną lokalizacją geograficzną Singapuru. Leżąc na samym południowym krańcu Półwyspu Malajskiego od niemal 200 lat to miasto-państwo rozwija swój charakter portowy i przeładunkowy. PKB per capita ppp w przypadku Singapuru MFW szacowało na około 84 901 USD.
Jest niemal 2-krotnie mniejszy od omawianego wyżej Brunei, ale za to jeszcze bogatszy. A to dzięki silnie rozwiniętemu sektorowi usług, a w szczególności - sektorowi finansowemu. Przez lata było to uwarunkowane specyficzną polityką lokalnych banków względem klientów. Ta jednak w skali międzynarodowe budziła wiele zastrzeżeń, szczególnie ze strony organów podatkowych. Obecnie w całej Europie obserwujemy narastanie nacisków regulacyjnych na banki w celu zwiększenia transparentności ich funkcjonowania. Sprawia to, że niepewnym pozostaje czy Luksemburg nie będzie musiał odejść w najbliższych latach od dotychczas wykorzystywanego modelu rozwoju. Niezależnie od przyszłych decyzji, na dzień dzisiejszy Luksemburg jako państwo i naród pozostają drugimi najbogatszymi na świecie. Ich PKB per capita ppp za 2015 zostało oszacowane na 100 779 USD.
Gospodarka Kataru jest kolejnym przykładem niewielkiego państwa, którego sukces wynika z jego lokalizacji geograficznej. Katarczycy niemal siedzą na ropie - mają ich gigantyczne złoża. I to zarówno na terenie lądowym, jak i przynależnym do Kataru obszarze Zatoki Perskiej. Dodatkowo duży procent PKB narodowego wytwarza sektor usług, co sprawia, że Katar jest mniej podatny na wahania cen surowców energetycznych. Trzeci sektor będzie dodatkowo tylko wzrastał - szczególnie w obliczu Światowych Mistrzostw FIFA w piłce nożnej, którym gospodarzem w 2022 będzie właśnie Katar. PKB per capita ppp szacowane przez MFW za 2015 wyniosło w tym przypadku 100 779 USD.