Ogromne, ciężkie, powolne, ale bardzo pomocne. Oto największe maszyny świata

Komatsu D575 to buldożer japońskiej firmy Komatsu produkowany od 1989 roku w różnych wersjach. D575-A3 SD ma 11,7 m długości, 7,4 m szerokości i 4,9 m wysokości. Waży 152,5 tony i jest największą tego typu maszyną na świecie.

Wyposażony w standardowy lemiesz jest w stanie przesunąć 69 metrów sześciennych materiału za jednym przejazdem, a z opcjonalnym, większym aż 96 metrów sześciennych. Odpowiednią siłę zapewnia 12-cylindrowy silnik o mocy 1150 koni mechanicznych. Dzięki temu praktycznie żadne przeszkody nie są mu straszne, co świetnie widać na poniższym filmie:

LeTourneau L-2350 to największa na świecie ładowarka kołowa. Produkowana jest przez amerykańską firmę LeTourneau Technologies Inc. wyłącznie na specjalne zamówienie.

Sprzęt służy do załadunku towaru i jest wykorzystywany w kopalniach odkrywkowych. Za jednym razem jest w stanie podnieść aż 75 ton materiału. Sama ładowarka ma prawie 21 metrów długości, 7,5 metra szerokości i 6,5 metra wysokości. Pojazd ma ciężar roboczy równy 265 ton i jest napędzany silnikiem o mocy 2300 koni mechanicznych. Cena sprzętu wynosi około 1,5 mln dolarów.

fot. materiały prasowe producenta

Największą ciężarówką na świecie jest model BiełAZ 75710 produkowany przez Białoruskie Zakłady Samochodowe. Ta gigantyczna wywrotka waży 360 ton i może przewieźć maksymalnie 450 ton ładunku. Ma 20,6 m długości i 9,87 m szerokości. Jest wysoka na 8,17 m, a każde koło ma średnicę 4 m. Do przewiezienia takiej masy potrzebuje dwóch silników Diesla o łącznej mocy 4600 KM. Każdy z nich ma 65 litrów pojemności, a prędkość maksymalna pojazdu to 64 km/h. Dwa baki paliwa mają łączną pojemność 5600 litrów.

Bagger 288 to jeden z bardzo wielu modeli koparek wielonaczyniowych używanych w kopalniach odkrywkowych. Jako jedyna jest jednak tak ogromna. Produkowana przez niemiecki koncern Friedrich Krupp AG maszyna to najcięższy (13 500 ton) i największy pojazd lądowy na świecie.

Bagger 288 ma ok. 240 metrów długości, 96 metrów wysokości i jest wyposażona w głowicę o średnicy 21,6 metra z 18 czerpakami. Dziennie może wydobyć 240 tysięcy ton węgla, na którego przewiezienie potrzeba aż 2400 wagonów. Ma także własny napęd - 4 zespoły gąsienic umieszczone w 3 rzędach, co pozwala równomiernie rozłożyć ogromny ciężar. Koparka osiąga maksymalną prędkość 0,1 do 0,6 km/h, wymaga jednak zewnętrznego źródła zasilania. Przejazd 22 kilometrów z Hambach do Garzweiler w Niemczech zajął jej 'zaledwie' 3 tygodnie.

fot. darkroastedblend.com

Omówiony przed chwilą Bagger 288 to niewątpliwie największy pojazd gąsienicowy na świecie. Odebrał to miano w 1978 roku innej, bardzo ciekawej maszynie. Mowa o należącym do NASA Crawler-transporter - transporterze statków kosmicznych pracującym w Centrum Kosmicznym imienia Johna F. Kennedy'ego na Florydzie.

NASA jest w posiadaniu dwóch takich maszyn, które od 1965 roku do 1978 roku - kiedy został wybudowany Bagger 288 - były największymi pojazdami na świecie. W dalszym ciągu Crawler-transporter jest jednak największym pojazdem z własnym zasilaniem.

Maszyna ma 40 metrów długości, prawie 35 metrów szerokości i zmienną wysokość od 6,1 do 7,9 metra. Waga pustej platformy to 2721 ton, a praca 16 silników trakcyjnych pozwala na rozpędzenie się aż do 1,6 km/h z ładunkiem i 3,2 km/h bez ładunku.

fot. domena publiczna

Overburden Conveyor Bridge F60 ma 502 m długości, 240 m szerokości i 60 m wysokości. Mówi się o nim 'leżąca Wieża Eiffla', choć od symbolu Paryża jest znacznie dłuższy. Służy do do transportowania wykopanego nadkładu (ziemi, żwiru, skał) w kopalniach odkrywkowych.

Overburden Conveyor Bridge F60 może 'jechać' z prędkością 0,78 km/h. Maszyna jest poruszającą się w dwóch kierunkach platformą mostową, dlatego nie można nazwać jej 'pojazdem'. Dzierży za to miano największej ruchomej maszyny na świecie.

Wielki Zderzacz Hadronów (LHC) co prawda nie może się w żaden sposób poruszać, jednak znalazł się w zestawieniu, ponieważ oficjalnie dzierży tytuł największej maszyny świata. To ogromny akcelerator cząstek znajdujący się w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN na terenie Szwajcarii i Francji, niedaleko Genewy.

Zderzacz znajduje się w tunelu na głębokości 50-175 metrów pod ziemią i ma kształt koła o obwodzie 27 kilometrów. Niezwykle istotnymi elementami maszyny jest kilka detektorów cząstek elementarnych, które rejestrują zderzenia hadronów. Cząsteczki rozpędzane są do prędkości bliskich prędkości światła i odtwarzają warunki, jakie panowały niedługo po Wielkim Wybuchu. To właśnie tu w 2012 roku potwierdzono istnienie bozonu Higgsa.

LHC wybudowano w tunelu zwolnionym po rozebraniu akceleratora LEP i uruchomiono w 2008 roku. Budowa Wielkiego Zderzacza Hadronów kosztowała ponad 4,5 mld franków szwajcarskich.

fot. CERN / cern.ch

Czytaj też: Największy samolot, pociąg czy statek. Oto rekordziści w swoich kategoriach