Na łamach magazynu ACS Nano , naukowcy z Uniwerstytetu Oregońskiego (USA) opisują odkrycie nanocząstek, powstających w wyniku tarcia rozmaitych przedmiotów.
Nanotechnologia, czyli przemysłowa produkcja substancji o rozmiarach mierzonych w miliardowych częściach metra, wywołuje obawy, bo wysoka reaktywność i toksyczność wielu takich produktów może zagrażać ludzkiemu zdrowiu i środowisku naturalnemu. Wiele z tych strachów jest jednak na wyrost, skoro już od tak dawna żyjemy w otoczeniu podobnych substancji.
Badacze sprawdzali, co dzieje się z cząstkami srebra. To pierwiastek, którego nanocząstki są bakteriobójcze, więc przemysł już od jakiegoś czasu wprowadza na rynek skarpety dla sportowców, dezodoranty i wiele innych produktów zawierających srebrne drobinki. Czy są zabójcze tylko dla bakterii?
Naukowcy zauważyli, że te "naturalnie" powstające od dawna nanocząstki, dość szybko ulegają reorganizacji, łączą się ze sobą, są wrażliwe na wilgotność i ruchy powietrza. To wszystko sprawia, że szybko stają się mniej reaktywne i toksyczne.
- Tworzenie się nanocząstek z przedmiotów, których ludzie używali od tysiącleci, sugeruje, że od równie dawna byliśmy narażeni na szkodliwe działanie tych substancji - mówi prof. James E. Hutchison, główny autor badań. - Zamiast nas martwić, to raczej pokazuje, że już dawno skojarzylibyśmy używanie srebra z zagrożeniem dla zdrowia. Gdyby takowe występowało.
Naukowcy powtórzyli podobne obserwacje dla miedzianych przedmiotów i powstających na ich powierzchni nanocząstkach. Spodziewają się, że to ogólniejsze zjawisko - dotyczące wielu różnych metali.
- Te obserwacje poważają konwencjonalne sądy na temat reaktywności nanocząstek - podkreśla prof. Hutchison.
