Ulga podatkowa na dziecko przysługuje na każde dziecko poniżej 18 roku życia, każde niepełnosprawne dziecko, które otrzymuje zasiłek lub rentę socjalną oraz każde dziecko do 25. roku życia, które ciągle się uczy, a jego dochody i przychody uzyskane w ramach ulgi dla młodych nie przekraczają 3089 zł.
Warunkiem koniecznym do skorzystania z ulgi jest faktyczne wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, czyli sprawowanie nad nim pieczy i wychowywanie. Oznacza to, że osoby, które mają sporadyczny kontakt z dzieckiem lub płacą alimenty, nie mogą liczyć na otrzymanie ulgi.
W przypadku ulgi podatkowej na dziecko obowiązują również limity finansowe. Dla rodziców posiadających więcej niż jedno dziecka ulga przyznawana jest bez względu na dochody. Inaczej jest w przypadku, gdy małżeństwo ma tylko jedno dziecko.
Osoby samotnie wychowujące dziecko otrzymują ulgę tylko jeśli nie zarabiają więcej niż 112 tysięcy złotych rocznie. Wspólny przychód małżeństwa z jedynakiem również nie może przekroczyć tej kwoty, jeśli ubiegają o ulgę. Natomiast osoby, które samotnie wychowują dziecko i nie są w związku małżeńskim, mogą liczyć na ulgę, jeśli nie zarabiają więcej niż 56 tysięcy złotych rocznie.
Wysokość ulgi, która przysługuje rodzicom, zależy również od liczby dzieci. Na pierwsze dziecko można otrzymać 92,67 zł miesięcznie (rocznie 1112,04 zł), na drugie 92,67 zł miesięcznie (rocznie 1112,04 zł), na trzecie 166,67 zł miesięcznie (rocznie 2000,04 zł), a na czwarte i każde kolejne 225 zł miesięcznie, czyli 2700 zł rocznie.
Ulgę można odliczyć w corocznym rozliczeniu podatkowym – PIT-36, PIT-37, PIT/O. Kwota, jaką można otrzymać, nie powinna przekroczyć zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, które podlegają odliczeniu.
Jeżeli małżeństwo składa oddzielne zeznanie podatkowe, należy ustalić proporcje, w jakich zostanie przydzielona ulga.