Renta rodzinna, często nazywana "emeryturą po mężu", to świadczenie, które przysługuje krewnym zmarłego emeryta. Kto może starać się o nie starać??
By móc pobierać rentę rodzinną, zmarły w chwili śmierci musiał mieć ustalone prawo do emerytury lub renty, spełniać warunki wymagane do ich uzyskania albo pobierać zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.
I tak o przejęcie świadczenia po zmarłym seniorze ubiegać może się jego małżonek, ale także dzieci (także dzieci drugiego małżonka czy dzieci przysposobione), wnuki przyjęte na wychowanie i utrzymywane przed osiągnięciem pełnoletniości, a także rodzice - w tym macocha, ojczym i osoby przysposabiające.
Wysokość renty rodzinnej jest uzależniona od liczby osób uprawnionych do jej pobierania, a także od wysokości świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.
Więcej podobnych wiadomości znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
By otrzymać świadczenie po zmarłym mężu, wdowa musi spełnić pewne warunki. Przede wszystkim w chwili śmierci małżonka musi mieć ukończone co najmniej 50 lat albo być niezdolna do pracy lub też wychowywać co najmniej jedno z dzieci, wnucząt lub rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej (jeśli nie ukończyło 16 lat lub 18 w przypadku dalszej nauki w szkole).
Prawo do renty rodzinnej zyska również wdowa, która osiągnęła 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, ale nie później niż w ciągu pięciu lat od jego śmierci lub od momentu, kiedy przestała wychowywać dzieci.
W przypadku niespełnienia żadnego z powyższych warunków wdowa może się ubiegać o okresową rentę rodzinną - pobierać może ją przez rok. Tutaj jednak także jest pewien warunek - osoba taka nie może mieć żadnych źródeł utrzymania.