Zwolnienie lekarskie od 1 grudnia 2018 roku jest wystawiane wyłącznie w formie elektronicznej. Oznacza to, że pracownik nie musi już zanosić papierowego zwolnienia do działu kadr lub bezpośrednio do pracodawcy. Informacja o czasie trwania L4 przesyłana jest od razu po wystawieniu zaświadczenia w profilu płatnika składek na Platformie Usług Elektronicznych ZUS oraz systemów ZUS.
Zwolnienie lekarskie - jakie informacje są widoczne dla pracodawcy?
Zwolnienie lekarskie może być wstawione przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, lekarza specjalistę, lekarza w szpitalu oraz lekarza stomatologa. Jakie informacje będą widoczne dla pracodawcy po tym, jak lekarz wypisze L4?
Przeczytaj więcej podobnych informacji na stronie głównej Gazeta.pl.
Na elektronicznym zwolnieniu lekarskim (e-ZLA) znajduje się:
- imię i nazwisko pacjenta;
- numer PESEL lub numer dowodu osobistego/paszportu;
- adres, pod którym pacjent będzie przebywać w czasie zwolnienia;
- daty obejmujące zwolnienie;
- kluczowe zalecenia lekarskie;
- miejsce, w którym udzielono świadczenia oraz dane lekarza wystawiającego zwolnienie;
- dane pracodawcy.
Na zwolnieniu widać więc, dane lekarz oraz jego specjalizację, a także to, w jakiej placówce pacjent został przyjęty. Na L4 nie pojawia się jednak kod choroby, czyli przyczyna, z powodu której dana osoba dostała zwolnienie od wykonywania pracy.
Zwolnienie lekarskie i kody chorób na L4
Kody chorób w zwolnieniu lekarskim prezentują się następująco:
- A - niezdolność do pracy powstałą po przerwie nieprzekraczającej 60 dni, spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą;
- B - niezdolność do pracy przypadającą w okresie ciąży;
- C - niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu;
- D - niezdolność do pracy spowodowaną gruźlicą;
- E - niezdolność do pracy spowodowaną chorobą, o której mowa w art. 7 rozszerzenie katalogu osób uprawnionych do zasiłku chorobowego pkt 2.
Na pisemny wniosek ubezpieczonego lekarz nie umieszcza kodu "B" oraz "D".
Zgodnie z art. 221 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r., pracodawca nie może wymagać od pracownika podania informacji na temat swojego stanu zdrowia. Wyjątkiem jest tylko ta sytuacja, gdy wiedza o stanie zdrowa jest istotna do skorzystania przez pracownika ze szczególnych uprawnień prawa pracy.
