Z początku naukowcy myśleli, że osiągane wyniki to nadzwyczajny łut szczęścia, ponieważ nowe lustro adaptacyjne, będące wynikiem międzynarodowej współpracy, pozwoliło mu na uzyskanie współczynnika Strehla na poziomie do 84 procent. Współczynnik Strehla to miara jakości optycznej obrazu, gdzie 100% oznacza absolutnie doskonały obraz. Standardowe teleskopy naziemne mają ten współczynnik poniżej 1%, z uwagi na zniekształcenia wprowadzane przez atmosferę. Systemy optyki adaptacyjnej na istniejących do tje pory teleskopach pozwalały na uzyskanie współczynnika w okolicy 30 do 50%.
Optyka adaptacyjna pozwala na obejście zniekształceń wprowadzanych przez drgania atmosfery przez błyskawiczne zniekształcanie lustra wtórnego, wyposażonego w setki malutkich siłowników. Wielki teleskop lornetkowy został z góry zaprojektowany jako mający mieć optykę adaptacyjną, a jego zainstalowane w tym roku lustro wtórne ma 0,91 metra średnicy, i jest wyposażone w przyklejone od drugiej strony 672 malutkie magnesy poruszane przez siłowniki. Lustro może być deformowane co jedną tysięczną sekundy z precyzją ponad 10 nanometrów. Na razie dopiero jeden z dwóch systemów luster LBT jest wyposażony w optykę adaptacyjną.
Oczywiście, optyka adaptacyjna ma też inne ciekawe zastosowania - na przykład skupianie promieni laserów bojowych .
[via Max Planck Society ]
Leszek Karlik
