Zespół dr Jana Petersa z Instytutu Cybernetyki Biologicznej Maxa Plancka w Tubingen w Niemczech stara się stworzyć roboty, które podobnie jak ludzie będą mogły uczyć się czegoś robiąc to. Do tej pory roboty programuje się w dość złożony sposób, kodując instrukcje tego, jak mają się poruszać, co wymaga dużego nakładu pracy ze strony wykwalifikowanych programistów.
Na filmie poniżej można zobaczyć, jak naukowcy uczą robota trzech zadań. Pierwsze to odbijanie piłeczki na lince (zadanie, którego ręczne zaprogramowanie wymagało trzy miesiące i którego efekty były gorsze niż godzina nauki). Drugie to wrzucanie do kubeczka piłeczki na sznurku - tutaj robot nie jest w stanie odtworzyć tego, co zrobił człowiek, ale za każdym razem, kiedy piłeczka przelatuje bliżej kubka, robot jest "nagradzany". Pierwsze udane wrzucenie następuje zwykle po 40 do 45 prób a próba udaje się za każdym razem po około 90 do 95 prób. Dla porównania, w przebadanej małej grupie ludzi dzieci poniżej 6 lat nie były się w stanie nauczyć tego działania, mające lat 10-12 nauczyły się po 30 do 35 próbach, a dorosłym szło dużo lepiej.
Wreszcie na koniec można zobaczyć, jak naukowcy starają się nauczyć robota gry w ping-ponga. Jak na razie robot jest dość początkujący, ale dr Peters jest pewien, że uda mu się nauczyć robota grać na poziomie pozwalającym na ogranie przeciętnego amatora.
A wraz z postępem robotyki można być pewnym, że w końcu człowiek nie będzie w stanie dorównać mechanicznemu ramieniu poruszanemu przez komputer.
[na podstawie IEEE Spectrum ]
Leszek Karlik
