żagiel słoneczny

Elektryczny żagiel słoneczny może pozwolić na szybsze i tańsze misje badawcze bezzałogowych sond w całym układzie słonecznym. Jego prostsza wersja, hamulec plazmowy, może ułatwić deorbitowanie zbędnych satelitów w celu zmniejszenia problemu orbitującego dookoła Ziemi złomu. Koncepcja elektrycznego

Jednak inżynierowie z Laboratorium Zaawansowanych Koncepcji Kosmicznych na Uniwersytecie Strathclyde pokazali, że Forward miał rację. Uważał on, że możliwe jest wprowadzenie więcej satelitów na "orbitę przesuniętą", niejako obok orbity geostacjonarnej, korzystając z żagla słonecznego

Pozwoliło to na zademonstrowanie zdolności do wprowadzania na orbitę nanosatelitów - w tym przypadku platformy testowej żagla słonecznego, która przed rozłożeniem żagla była wielkości paczki chleba tostowego. Standardowo nanosatelity są wystrzeliwane z urządzenia o nazwie P-POD (Poly-PicoSatellite

zbadaniu skała zostałaby uwięziona w wielkiej "torbie" o rozmiarze 10 na 15 metrów. Następnie wystarczy odholować "upolowaną skałę" w pobliże Księżyca i... zrzucić na jego orbitę. W misji miałby być użyty nowatorski silnik, być może opierający się na idei żagla słonecznego. Po co ludzkość miałaby wydawać

. Pojazdy kosmiczne napędza więc paliwo chemiczne - milion razy cięższe (na jednostkę uwalnianej energii), a to duże ograniczenie. Alternatywa, czyli np. lekkie napędy jonowe zasilane ogniwami słonecznymi (albo wręcz - żagle słoneczne), oznacza natomiast bardzo małe przyspieszenie. Pojazdy rozpędzają