Pozwoliło to na zademonstrowanie zdolności do wprowadzania na orbitę nanosatelitów - w tym przypadku platformy testowej żagla słonecznego, która przed rozłożeniem żagla była wielkości paczki chleba tostowego.
Standardowo nanosatelity są wystrzeliwane z urządzenia o nazwie P-POD (Poly-PicoSatellite Orbital Deployer) zamontowanego bezpośrednio na rakiecie, teraz jednak zostało ona zamontowane na innym satelicie. Satelita FASTSAT (wyposażony w sześć demonstratorów technologicznych i urządzeń do badań naukowych) został wystrzelony na orbitę 19 listopada z Alaski. Cytując Marka Boudreaux, managera projektu FASTSAT:
Udane wystrzelenie nano-żagla pokazuje możliwości operacyjne FASTSATa jako taniego, niezależnego sposobu bezpiecznego wprowadzania na orbitę. Dzięki temu pierwszemu krokowi zademonstrowaliśmy, że stosując ten wspólny system wprowadzania możemy wystrzeliwać wiele różnych ładunków z autonomicznego mikrosatelity, takiego jak FASTSAT.
Po wystrzeleniu NanoSail-D będzie orbitować przez trzy dni, po czym rozłożą się cztery żerdzie na których rozwinie się żagiel słoneczny. Jeżeli manewr rozkłądania żagla się powiedzie, NanoSail-D pozostanie na orbicie od 2 do 4 miesięcy, w zależności od warunków atmosferycznych. Ma to zademonstrować możliwość wykorzystania mikrożagli słonecznych na satelitach, co może w przyszłości doprowadzić do satelitów utrzymujących pozycje na orbicie dłużej niż dotychczas.
Warto zauważyć, że polski Stanisław Lem , czyli naukowy satelita BRITE-PL należy właśnie do kategorii nanosatelitów, coraz popularniejszej metody przeprowadzania eksperymentów naukowych w kosmosie.
[na podstawie materiałów NASA , przez Science Daily ]
Leszek Karlik
