Środki trwałe są to stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością oraz maszyny, urządzenia, środki transportu, inwentarz żywy oraz inne przedmioty. Muszą one spełniać pewne warunki, by być zaliczonymi do środków trwałych. Po pierwsze, muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Po drugie przewidywany okres używania środków trwałych musi być dłuższy niż rok. Każdy środek trwały musi być na początku wyceniony, a jego wartość początkowa wpisana do ewidencji środków trwałych.
Klasyfikacja Środków Trwałych to inaczej zbiór wszelkich obiektów majątku trwałego, związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Są one wpisane w tak zwane Środki Trwałe.
Aby dokonać jednolitej Klasyfikacji Środków Trwałych przyjęto pewien schemat, o którym informuje Rozporządzenie Rady Ministrów z 2010 roku w sprawie klasyfikacji środków trwałych. Dzieli ono środki trwałe, przypisując im odpowiednie cyfry od 0 do 9:
0 - grunty,
1 - budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej,
3 - kotły i maszyny energetyczne,
4 - maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
5 - maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne,
6 - urządzenia techniczne,
7 - środki transportu,
8 - narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane,
9 - inwentarz żywy.
Następnie z tych cyfr buduje się strukturę symboli KŚT: (1) - grupa, (1)(2) - podgrupa oraz (1)(2)(3) - rodzaj. Symbole KŚT również znajdziemy we wspomnianym Rozporządzeniu Rady Ministrów.
Kwestią, która najczęściej jest poruszana w kontekście Klasyfikacji Środków Trwałych jest ta, związana z samochodem osobowym. Może on wejść do Środków Trwałych, jeśli jest wyposażony w silnik o pojemności skokowej > 500 cm3, jest pojazdem typu Quad o pojemności skokowej silnika równym lub większym niż 49 cm3 lub jest samochodem osobowym przeznaczonym do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi.