Na początku tygodnia Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej USA zaprezentowała serię zdjęć satelitarnych Alaski, Grenlandii i Antarktydy podczas dorocznego spotkania Amerykańskiej Unii Geofizycznej w San Francisco.
Zdjęcia satelitarne świetnie pokazują zmiany klimatu
NASA wybrała po jednej fotografii z każdego roku i korzystając z mocy obliczeniowej Google Earth Engine połączyła je w filmy, które świetnie pokazują, jakie zmiany zachodziły w arktycznych i antarktyczny rejonach w ostatnich dekadach. Zdjęcia zostały wykonane za sprawą programu Landsat (NASA prowadzi go wraz z agencją naukowo-badawczą US Geological Survey) i w latach 1972-2019.
Dane zaprezentowane przez NASA pochodzą więc z ostatnich 48 lat, dlatego świetnie widać na nich, jak cofały się lodowce wspomnianych rejonów. NASA dodała do fotografii daty oraz nazwy lodowców i zaprezentowała całość na jednym wideo, które możecie zobaczyć poniżej:
Naukowcy przypominają, że zmiany klimatu są bardzo wyraźnie widoczne właśnie w rejonach polarnych, zaznaczają jednak, że kryzys klimatyczny dotyka różne obszary w nieco innym stopniu. NASA podkreśla, że szczególnie zagrożony gwałtownym cofaniem się w następnych latach jest lodowiec Hubbard w południowo-wschodniej Alasce.
"Jedna z serii zdjęć pokazuje dramatyczne zmiany lodowców Alaski i może ostrzegać przed przyszłym cofnięciem się lodowca Hubbard" - pisze na swojej stronie NASA. Mark Fahnestock, glacjolog z University of Alaska Fairbanks również podkreśla, że zachowanie lodowców różni się od siebie, a one same zmieniają się w bardzo dynamiczny sposób.
Mamy teraz ten długi i szczegółowy zapis, który pozwala nam spojrzeć na to, co dzieje się na Alasce. Podczas oglądania tych filmów możesz zrozumieć, jak dynamiczne są te systemy oraz jak niestabilny jest przepływ lodu
- mówi Mark Fahnestock.
Glacjolodzy podają tu konkretne przykłady. Lodowiec Columbia był stosunkowo stabilny jeszcze w latach 70., jednak od połowy lat 80. czoło lodowca bardzo szybko się wycofuje (o 20 km do 2019 roku). Dla porównania wspomniany lodowiec Hubbard cofnął się przez ostatnie 48 lat tylko o 8 km. W jego przypadku tempo topienia się lodu ma w przyszłości przyspieszyć.
Jak podkreśla Michalea King z Ohio State University, niebezpieczne zmiany pokrywy lodowej można obserwować również na Grenlandii. W latach 1985-2018 lodowce skróciły się średnio o ok. 5 km, jednak zdecydowanie najszybsze zmiany można było zauważyć w latach 2000-2005. Co więcej, choć ilość lodu trafiającego do oceanu do 2000 roku była co roku taka sama, w tym tysiącleciu zdecydowanie się zwiększa.
Naukowcy zgodnie też alarmują, że wzrasta liczba jezior, które tworzą się na powierzchni lodowców. Obecnie znajdują się one na znacznie wyższych wysokościach, niż jeszcze jakiś czas temu. Co więcej, w przypadku lodowców Antarktydy jeziora obserwuje się również kilka metrów pod powierzchnią lodu, które po pewnym czasie mogą przyspieszyć poruszanie się lodowca.
Sprawdziliśmy, jak wiele jezior znajduje się na warstwie lodu każdego roku i stwierdzamy tendencję rosnącą w ciągu ostatnich 20 lat: liczba jezior wzrosła o 27 proc. Coraz więcej jezior pojawia się również na wyższych wysokościach - na obszarach, na których nie spodziewaliśmy się zobaczyć ich do 2050 lub 2060 roku
- mówi James Lea z University of Liverpool cytowana w artykule NASA.
Więcej na temat kryzysu klimatycznego przeczytacie w dziale Środowisko na Next.Gazeta.pl.
