Na stronie internetowej nowojorskiego Uniwersytetu Cornella opublikowano pracę naukową zatytułowaną "Hemolithin: a Meteoritic Protein containing Iron and Lithium" ("Hemolityna: Białko z meteorytu zawierające żelazo i lit"). Zawiera ona wyniki badań trójki naukowców - Malcolma W. McGeocha, Sergeia Diklera i Julie E. M. McGeoch. Przedmiotem ich prac badawczych był meteoryt Acfer 086, który 30 lat temu spadł na terytorium Algierii.
Hemolityna to białko o względnie prostej budowie. Składa się głównie z aminokwasu - glicyny okrytej atomami żelaza, litu i tlenu. I choć wszystkie te cząsteczki są dobrze znane naukowcom, to taka konfiguracja została stwierdzona na Ziemi pierwszy raz. Zdaniem naukowców, nie ma pewności, co do tego, czy ich obecność rzeczywiście świadczy o rozpoczęciu życia na Ziemi. Istnieje jednak prawdopodobieństwo, że odegrała pewną rolę w rozpoczęciu jego tworzenia.
Pozaziemskie białko odkryte w meteorycie. Praca naukowa nie daje jednak pewności
Choć odkrycie naukowców rodzi pewne nadzieje, co do możliwości poznania początków życia na naszej planecie, nie można brać go za pewnik. Autorzy publikacji mówią zresztą o tym otwarcie. W odpowiedzi na maila portalu Space.com Julie E. M. McGeoch z Instytutu Biologii Komórkowej i Molekularnej Uniwersytetu Harvarda podziękowała za zainteresowanie pracą "Hemolithin: a Meteoritic Protein containing Iron and Lithium", lecz zdecydowała się ją skomentować dopiero po tzw. "peer review".
Wspomniany proces różni się nieco od przyjętych w polskim systemie recenzji naukowych. Opiera się on na zapoznaniu się z tekstem przez anonimowych specjalistów z danej dziedziny. Wygląda zatem na to, że należy uzbroić się w cierpliwość, co do świętowania kosmicznego przełomu w nauce.
normalny777
Oceniono 9 razy 9
Informacja ciekawa, jednak sporo nieścisłości. Warto przeglądnąć oryginalny artykuł na stronie arxiv.org/pdf/2002.11688.pdf
Dla zainteresowanych przetłumaczyłem streszczenie:
Artykuł ten opisuje pierwsze białko odkryte w meteorycie. Polimery aminokwasów odkryte wcześniej w meteorytach Acfer 086 i Allende zostały następnie dokładnie przebadane z użyciem techniki spektroskopii masowej MALDI (MALDI MS). Wykazano obecność struktur o masie 2320 daltonów zawierających reszty glicyny i hydroksyglicyny zakończonych atomami żelaza, z dodatkowymi atomami tlenu i litu. Stosunek sygnału do szumu wynoszący 135 pozwolił na oznaczenie zawartości żelaza i litu w różnych fragmentach białka badanych metodą MALDI MS, wynik ten otrzymano analizując obfitość rzadziej spotykanych izotopów: żelaza 54 i litu 6. Analiza widma masowego izotopów związanych w każdym analizowanym fragmentem cząsteczek białka wykazała zwiększoną zawartość deuteru w stosunku do tej spotykanej na Ziemi, co potwierdza ich pozaziemskie pochodzenie oraz tym samym obecność takich cząsteczek (białka) w asteroidach z których pochodzą meteoryty klasy CV3. Cząsteczki są zakończone grupą żelazo-tlen-żelazo, które, jak wiadomo z badań tego typu grup występujących na Ziemi, są zdolne do pochłaniania fotonów i rozbijania cząsteczek wody na grupę hydroksylową i wodór.
Tyle streszczenia, moim zdaniem zawiera więcej treści niż artykuł.... dlatego je przytoczyłem.
Kilka uwag - MALDI MS to technika spektroskopii masowej powszechnie wykorzystywana do badań polimerów, w tym białek. W metodzie tej cząsteczki badanego polimeru przejmują energię od lasera (za pośrednictwem cząsteczek tzw. matrycy), co prowadzi do ich rozbicia na fragmenty, następnie dokładnie mierzy się z dużą dokładnością masy powstałych fragmentów. Analiza rozkładu tych mas daje wiele informacji o budowie badanego polimeru.
W artykule piszą, że sygnał pochodzący od atomów żelaza i litu był na tyle silny, że można było również zbadać zawartość izotopów żelaza i litu, których jest mniej od tych najpowszechniej występujących. Odkryto następnie większą zawartość deuteru niż ta, spotykana na Ziemi. Ostatnia informacja jest ciekawa, gdzie specyficzne połączenia między tlenem i żelazem zdolne są do pochłaniania fotonów i rozbijania cząsteczek wody... co może mieć dosyć istotne znaczenie dla potencjalnego życia wykorzystującego energię światła.