Długa i kręta droga Internet Explorera

Internet Explorer 1.0 pojawił się w 1995 roku, w systemie Windows 95. Przeglądarka była pochodną programu Spyglass Mosaic (stworzonego przez firmę Spyglass. Wcześniej Microsoft przymierzał się do zakupu nestora przeglądarek - Netscape Navigator, ale transakcja nie doszła do skutku). Internet Explorer 1.0 w Windows 95 znajdował się w systemie dodatków Plus! (oprócz przeglądarki znajdowała się w nim także między innymi gra Pinball). Jak widać na zrzucie ekranu, na stronie startowej znajdował się link do "przewodnika po Internecie", jako że Sieć wówczas liczyła sobie zaledwie 16 milionów użytkowników.

Co ciekawe, nad przeglądarką początkowo pracowało ledwie sześć osób. Kilka miesięcy później, wydana została wersja 1.5 dla systemu Windows NT, która oferowana była za darmo dla użytkowników OS-u, jednak była przedmiotem pozwów sądowych ze strony Spyglass z uwagi na niejasne zasady licencjonowania. Sprawa zakończyła się wielomilionową ugodą.

Wersja IE 2.0 pojawiła się w listopadzie tego samego roku. Wprowadzono do niej już szyfrowane połączenia czy obsługę ciasteczek. Z Internet Explorera 2.x można było korzystać na Windows 95 i NT.

Przeglądarka wspierała protokół SSL i obsługiwała ciasteczka oraz format VRML (Virtual Reality Modelling Language), który pozwalał na wyświetlanie grafiki 3D. IE2 była pierwszą wersją, przeznaczoną także dla Windows 3.1 oraz Macintosh System 7.0.1, jednak ta druga trafiła na rynek dopiero w 1996 roku.

Internet Explorer 4.0 pojawił się trzy lata po pierwszej wersji przeglądarki. "Nowościami" było wprowadzenie wielu poprawek i usunięcie błędów (np. poprawa obsługi HTML czy CSS). Czwórka proponowała jeszcze szybki przewodnik po przeglądarce, oraz założenie microsoftowego konta.

IE4 pogłębił poziom integracji przeglądarki internetowej z systemem operacyjnym. Instalując ową wersję pod systemem Windows 95 lub NT 4 i wybierając opcjonalną funkcję Windows Desktop Update, otrzymaliśmy dostęp między innymi do aktywnego pulpitu, umożliwiającego umieszczanie na pulpicie witryn i innych elementów w języku HTML. IE4 wniósł ze sobą także funkcję "zasad grupy", tryb przeglądania Internetu offline, a także pocztę Outlook Express, która zastąpiła dotychczasową Internet Mail. Wersja przeglądarki o numerku 4.01 była dostępna także od listopada 1997 roku dla systemu Windows 98.

Internet Explorer 5.5 - dostępny był już w Windows 98 (rok 1999). W porównaniu do poprzednich wersji poprawiono w nim zwłaszcza obsługę CSS. Na jego przykładzie widać też, jak zdążyła rozwinąć się Sieć - więcej przycisków ułatwiających nawigację, czy prosty przycisk wyszukiwania.

Była to kolejna znacząca aktualizacja, która oferowała wsparcie dla modułu tekstu dwukierunkowego, znaków Ruby, języka XML oraz możliwość zapisywania stron w formacie MHTML. W grudniu 1999 roku wydana została aktualizacja o numerku 5.01, przeznaczona już dla systemu operacyjnego Windows 2000, w której naprawiono błędy. Wersja 5.5, której premiera miała miejsce w lipcu 2000 roku, dołączana była do systemu Windows Me. Przeglądarka wspierała standardy CSS, HTML oraz funkcje API programistów i była ostatnią wersją, która zapewniała wsteczną kompatybilność. Co ciekawe, IE5 to ostatnia wersja dla platform Mac i UNIX.

Internet Explorer 6.0 - właściwie relikt technologiczny. Zadebiutowała w Windows XP w 2001 roku. Od tamtej pory IE 6 stała się przekleństwem Microsoftu, który ze wszystkich sił stara się przekonać użytkowników do rezygnacji z "szóstki" na rzecz nowszych wersji przeglądarki.

Aplikacja oferowała usprawnienia w obsłudze języka znaczników DHTML, a także częściową obsługę CSS level 1, DOM level 1 oraz SMIL 2.0. Użytkownicy otrzymali do dyspozycji także zintegrowany komunikator Windows Messenger oraz nową wersję organizera Internet Explorer Administration Kit. IE6 przez wiele lat pozostawał najpopularniejsza przeglądarką na świecie i dopiero w 2010 roku oddał pozycję lidera swojemu (niebezpośredniemu) następcy - IE 8. Microsoft uruchomił kampanię, przez którą chciał skłonić użytkowników do aktualizacji do najnowszej wersji przeglądarki, ale pomimo to, wciąż wiele firm nie zdecydowało się na ten krok.

Jak wypada IE6 w teście Acid? Raczej słabo...

Internet Explorer 7 pojawił się w 2005 roku, razem z wersją beta systemu Windows Vista. Microsoft po raz pierwszy w tym wydaniu IE wprowadził możliwość przeglądania w kartach.

Poprawiono kilka błędów, usprawniono wsparcie dla standardów sieciowych, a także wprowadzono możliwość przeglądania witryn w zakładkach oraz wsparcie dla czytników RSS. Przeglądarka dołączana jest do systemów operacyjnych Windows Vista oraz Server 2008, ale dostępna jest także dla użytkowników systemu Windows XP z Service Packiem 2 i 3. Z przeglądarki IE7 w 2008 roku korzystało przeszło 46 procent użytkowników ze wszystkich użytkowników IE, a w 2009 roku - już tylko 26 procent.

Internet Explorer 8 - ostatnie wydanie przeglądarki, które zostało udostępnione w 2008 roku (beta). Główną zmianą w porównaniu z poprzednimi wersjami było wprowadzenie trybu prywatnego, w którym w Historii nie zapisują się np. odwiedzane strony internetowe. Warto wspomnieć, że IE8 opcję tę wprowadził już po swoich konkurentach.

Priorytetami dla firmy z Redmond przy okazji wydania tej wersji przeglądarki, były - bezpieczeństwo, prosta obsługa oraz usprawnienia we wsparciu RSS, CSS oraz Ajax. Zmiany pozwoliły przeglądarce Internet Explorer (wreszcie) przejść test Acid2, podczas gdy w nowszej wersji testu - Acid3 - IE8 uzyskał zaledwie 20/100 punktów.