metamateriał

"Czapka-niewidka" ma postać krążka składającego się z szesnastu koncentrycznych pierścieni "obwodów dźwiękowych" - kanałów przechwytujących fale dźwiękowe, które następnie są "zawijane" dookoła obwodu pierścienia. Podczas doświadczeń, badacze umieścili nadajnik ultradźwięków na jednym końcu

zaprojektowany metamateriał, to na jego powierzchni dojdzie do oscylacji elektronów. Jeżeli tenże metamateriał będzie znajdował się blisko metalowej albo dielektrycznej powierzchni, to między nimi wytworzy się siła, która będzie je do siebie przyciągać. Z kolei jeżeli częstotliwość oraz intensywność światła

supersoczewkę do stworzenia obrazów obiektów nawet 50 razy mniejszych niż wykorzystywana długość fali. Nowy metamateriał może znaleźć zastosowanie w obrazowaniu medycznym, czy w podwodnych czujnikach, np do wykrywania okrętów podwodnych - prace były finansowane przez amerykańskie Biuro Badań Marynarki Wojennej

medycynie. Idealnym przykładem jest badanie przeprowadzone przez zespół pod kierunkiem Omenetto i opublikowane w "Advanced Materials", w którym stworzono metamateriał stanowiący obiecującą podstawę do konstrukcji nowego rodzaju implantowanych bioczujnikówm, natryskując cienką warstwę złota na podłoże

za wiele dekad. W przypadku projektu KIT mowa o czymś mniej skomplikowanym. Mechaniczny metamateriał niemieckich naukowców został zaprojektowany w taki sposób, by rozprowadzał siłę nacisku z dala od osłanianego przedmiotu. Jest on wykonany polimerowych "igiełek" w kształcie stożków rozmieszczonych w siatce