Aparacik latający udający ważkę, napędzany miniaturowym, skonstruowanym przez zegarmistrza silniczkiem spalinowym. Niestety okazało się, że nie radzi sobie z zawirowaniami powietrza i nie nadaje się do wykorzystania operacyjnego.
Widoczną na zdjęciu powyżej rybę-robota opracowano w celu badania możliwości podwodnych robotów.
Agenci wywiadu rzadko spotykają się ze swoimi Tajnymi Współpracownikami, wykradzione materiały przekazywane są przez skrzynki kontaktowe - skrytki znane tylko agentowi i jego współpracownikowi. Na zdjęciu pusty w środku, szczelnie zakręcany szpikulec do wbicia w ziemię w umówionym miejscu.
Następna skrytka, tym razem do ukrywania przy sobie mikrofilmów - pusta w środku srebrna dolarówka.
Zanim informacje trafią do skrytek, trzeba je wykraść, na przykład fotografując tajne dokumenty. Na zdjęciu skonstruowany przez Łotysza, Waltera Zappa, miniaturowy aparat fotograficzny Minox, którego używały wszystkie strony gry wywiadów zimnej wojny.
Przed wynalezieniem elektronicznych środków łączności, przemycanie wykradzionych informacji było bardzo trudne. Jednym ze sposobów, było mikrofilmowanie całych stron dokumentów do postaci mikrokropek - zdjęć tak małych, że można je było przykleić jako kropkę na końcu zdania w niewinnym liście, pod znaczkiem pocztowym, czy ukryć w wydrążonej monecie. Odczytywane były za pomocą mikroskopu. Na zdjęciu - kamera do robienia mikrokropek.
Stosowane w czasie drugiej wojny światowej długie szczypce, na które po wsunięciu do koperty nawija się list i można go wyciągnąć bez pozostawiania śladów. Tak też zdobywa się tajne informacje.
Jeszcze innym sposobem zbierania informacji jest podsłuch. Na zdjęciu - zestaw do zakładania podsłuchów przez scianę z ręczną wiertarką i akcesoriami.
Agenci komunikują się z centralą za pomocą zaszyfrowanych wiadomości, szyfrowanych za pomocą kluczy jednorazowych. Jest to jedyna metoda szyfrowania, której nie da się w żaden sposób złamać - o ile jest poprawnie stosowana.
Rozkazy z centrali szpiedzy odbierają za pomocą numbers stations (stacji liczbowych albo kodowych) - audycji radiowych składających się z powtarzanych grup liczb, które następnie są odszyfrowywane kluczem jednorazowym. Poniżej nagranie brytyjskiej stacji kodowej nazywanej "Lincolnshire Poacher" (kłusownik z Lincolnshire), nadającej zaszyfrowane komunikaty.
Po zabawkach dla chłopców - coś dla Pań. Puderniczka, zawierająca ukrytą pod lusterkiem tabelę kodów, widoczną pod odpowiednim kątem.
Dla Pań i Panów. Czasem do obserwowanego człowieka ("figuranta") trzeba podejść bliżej, by nagrać jego zachowanie czy wypowiedzi. Agenci CIA zakładają wówczas specjalnie przygotowane ubiory z ukrytym sprzętem obserwacyjnym.
Czasami praca wywiadu to nie tylko zbieranie informacji ale akcje zbrojne i sabotażowe. Na zdjęciu - kolce do niszczenia opon, które można rozsiać na drodze, albo pasie startowym.
Do wykrywania skradających się szpiegów, wiercenia, czy po prostu zwierząt, służą czujniki sejsmiczne rejestrujące wstrząsy. Zamaskowane jako elementy natury wykrywają drgania w otoczeniu i przekazują te informacje drogą radiową.
12 sztuk samolotów A-12 prowadziło rozpoznanie fotograficzne. To najszybszy i najwyżej latający samolot odrzutowy świata - na wysokości 23 kilometrów osiągał prędkośc 3,2 Macha (3560 km/h).
Na zdjęciu egzemplarz numer osiem.
Do przerzucania agentów na wrogi teren, służyła pokazana na zdjęciu "łódka podwodna" ("semi-submersible")- niewielka łódź mająca też możliwość ukrycia się płytko pod wodą.