Kuba wprowadza racjonowanie artykułów spożywczych i higenicznych. Winą obarcza Stany Zjednoczone

W obliczu zaostrzających się problemów zaopatrzeniowych socjalistyczny rząd Kuby wprowadza racjonowanie żywności i artykułów higienicznych. Winą za kryzys Hawana obarcza Waszyngton.

Liczne produkty spożywcze i artykuły higieniczne Kubańczycy mogą kupować już tylko w ograniczonej ilości. Należą do nich kurczaki, ryż, jajka, fasola, wędlina, mydło, pasta do zębów i proszek do prania. Celem tego racjonowania jest "sprawiedliwy i rozsądny" podział brakujących artykułów - tłumaczy minister handlu Betsy Diaz.

Rząd w Hawanie obarcza odpowiedzialnością za kryzys zaopatrzeniowy w kraju zaostrzenie sankcji USA wobec Kuby. Eksperci gospodarczy są natomiast zdania, że winna jest raczej słaba gospodarka kraju i jej zależność od bliskiego sojusznika - Wenezueli.

W zamian za udzielaną Wenezueli pomoc (Kuba wysyła tam m.in. lekarzy) socjalistyczna wyspa otrzymuje od Wenezueli ropę naftową, którą sprzedaje na światowym rynku pozyskując w ten sposób dewizy. Kryzys w Wenezueli sprawił, że dostawy ropy zmniejszyły się o połowę, do 50 tys. baryłek dziennie.

Dostawy ropy utrudniają także kroki podjęte przez USA: dopiero w piątek (10.05.2019) ministerstwo finansów w Waszyngtonie poinformowało, że umieściło na czarnej liście armatorów i tankowce transportujące ropę naftową z Wenezueli na Kubę.

Wyspie na Karaibach zaczyna brakować dewiz na import żywności, części zamiennych i przedmiotów codziennego użytku. Własna gospodarka jest bardzo słaba. Kuba importuje blisko dwie trzecie produktów spożywczych, co kosztuje ją ponad dwa miliardy dolarów rocznie.

Z importu nawet cukier i kawa

Kubańczycy są przyzwyczajeni do tego, że okresowo brakuje niektórych rzeczy. Jednak w minionych miesiącach poszczególne produkty nie były osiągalne całymi tygodniami. Ostatnio Kuba musiała importować nawet cukier i kawę - z których produkcji znana była kiedyś na całym świecie.

Kubańska gospodarka załamała się po upadku ZSRR. Z kulejącą teraz pomocą Wenezueli na początku tego tysiąclecia dobiegła końca ponad dziesięcioletnia faza biedy, oficjalnie nazywanej "okresem szczególnym w czasach pokoju".

Artykuł pochodzi z serwisu

''Deutsche Welle''