W pierwotnej wersji ustawy o PPK obowiązywał mechanizm znany także ze składek emerytalnych na ZUS. Polegał on na tym, że jeżeli ktoś zarobi w ciągu roku więcej niż 30-krotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w 2019 r., to w tym roku dalsze składki na PPK nie będą już dla niego odprowadzane (ani 2 proc. z pensji pracownika, ani 1,5 proc. od pracodawcy). Jako, że prognozowane wynagrodzenie na 2019 r. wynosiło 4765 zł, limit 30-krotności opiewa na blisko 143 tys. zł.
Nowelizacja ustawy o PPK limit 30-krotności znosi. Skąd taki pomysł? Po pierwsze, uznano, że technicznie skomplikowane byłoby prześledzenie, kiedy ktoś przekroczy limit 30-krotności, jeśli jednocześnie pracuje w kilku firmach. Poza tym część osób mogłaby nie otrzymać dopłaty rocznej 240 zł z budżetu państwa. Z drugiej strony, pojawiają się głosy, że zniesienie limitu podniesie koszty po stronie firm (bo będą musiały dłużej płacić składki na PPK za najlepiej zarabiających pracowników), a takie zmiany nie powinny być wprowadzane w trakcie roku budżetowego dla przedsiębiorstw.
Poza zniesieniem limitu 30-krotności podstawy wpłat w PPK, podpisana przez prezydenta ustawa zawiera zmiany, które m.in.:
- rozszerzają katalog osób zatrudnionych, w rozumieniu ustawy o PPK, o osoby przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego;
- umożliwiają zastosowanie podpisu mechanicznego do wezwania podmiotu zatrudniającego do zawarcia umowy o zarządzanie PPK albo do przekazania do PFR informacji o zawarciu umowy o zarządzanie PPK;
- wprowadzają dodatkowe możliwości informowania uczestników PPK poprzez zapewnienie im dostępu do systemu teleinformatycznego instytucji finansowej, a w przypadku gdy będzie to niemożliwe, umożliwia się przekazywanie takiej informacji na wniosek uczestnika PPK w postaci papierowej;
- zobowiązują podmioty zatrudniające, które z przyczyn określonych w art. 133 ust. 1 ustawy o PPK nie zawarły umowy o zarządzanie, do przekazania informacji o spełnieniu warunków wymienionych w powołanym przepisie (taka informacja zwrotna zakończy procedurę w PFR, a zatem spowoduje, że Ewidencja PPK nie będzie wysyłać kolejnych wezwań do zawarcia umowy, aż do kolejnej weryfikacji w następnym terminie stosowania przepisów);
- wprowadzają dodatkowy warunek pobierania przez podmioty zarządzające PPK wynagrodzenia za osiągnięty wynik w postaci konieczności osiągnięcia stopy zwrotu przez fundusz inwestycyjny, fundusz emerytalny lub subfundusz na poziomie nie niższym niż 75% najwyższych stóp zwrotu w ramach funduszy tej samej zdefiniowanej daty, z zastrzeżeniem że przepisy te nie będą miały zastosowania w okresie do końca roku kalendarzowego, w którym upływa termin 2 lat od dnia utworzenia funduszu inwestycyjnego, funduszu emerytalnego lub subfunduszu;
- zmieniają definicję reprezentatywnej organizacji związkowej.
Ustawa wprowadza ponadto maksymalny limit wpłat i dopłat możliwych do dokonania na wszystkie rachunki PPK uczestnika PPK do wysokości 50 000 dolarów amerykańskich według średniego kursu NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 31 grudnia danego roku kalendarzowego. Ustawa określa również zasady zwrotu wpłat po przekroczeniu określonego limitu w ciągu roku kalendarzowego
- czytamy w komunikacie.
Zmiany w ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz ustawie - Prawo bankowe mają na w celu uregulowania zasad wpłat do PPK na wspólny rachunek rozliczeniowy.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.