Kryzys mieszkaniowy w Polsce trwa już wiele lat. Temat wraca w różnych odsłonach, od kredytów frankowych, przez patodeweloperkę, po zamieszanie z WIBOR-em. Nieruchomości buduje się z pominięciem planu zagospodarowania przestrzennego, mieszkania dzieli się na mikroapartamenty, a deweloperzy przekonują, że tego przecież chcą Polacy.
Lewica jako wyjście z tego kryzysu podnosi hasło "mieszkanie prawem, nie towarem". Wielu komentujących odbiera to jako prawo do własnościowego mieszkania. Czy rzeczywiście o to chodzi w tym haśle? Jak możemy rozwiązać problemy z mieszkalnictwem? Czego brakuje polskiemu rynkowi nieruchomości? Na te pytania znajdziecie odpowiedzi w nowym odcinku "Next Station".
Mieszkanie prawem, nie towarem
Publicysta ekonomiczny Piotr Wójcik zwrócił uwagę na to, że mieszkania stają się coraz częściej towarem, i to spekulacyjnym. Mieszkania kupuje się jako inwestycję, bo w Polsce nie ma podatku katastralnego, który ograniczałaby taki proceder. Coraz bardziej na rynku rozpychają się też fundusze, które kupują setki mieszkań, dzięki czemu mogą potem dyktować ceny lub nawet trzymać je puste, by ich wartość wzrosła. A to zmniejsza liczbę mieszkań dostępnych dla zwykłych obywateli i winduje ceny za metr kwadratowy.
Więcej informacji z kraju na stronie głównej Gazeta.pl
Podatek katastralny sprawiłby, że od drugiego czy trzeciego i kolejnego mieszkania trzeba by płacić wysokie podatki. To zmniejszałoby zwrot z takiej inwestycji oraz do niej zniechęcało, a w konsekwencji zwiększyłoby liczbę mieszkań dla osób, które potrzebują ich na własny użytek, a nie jako lokatę kapitału.
Innym pomysłem rozwiązania problemów z mieszkalnictwem jest budowa mieszkań socjalnych. Domagała się tego Lewica, która chciała włączyć ten postulat do Krajowego Planu Odbudowy. Partia dążyła do tego, by w ciągu 10 lat wybudować ze środków budżetowych 70 tys. mieszkań.
