W Polsce ustawowy wiek emerytalny jest najniższy w Europie. Kobiety mogą zrezygnować z pracy w wieku 60 lat, a mężczyźni w wieku 65 lat. Po przekroczeniu tego wieku wiele osób decyduje się zakończyć karierę zawodową i udać na zasłużony odpoczynek. W takiej sytuacji ostatni pracodawca zobowiązany jest wypłacić odprawę emerytalną.
Kodeks pracy (art. 92) przewiduje, że odprawę emerytalną może otrzymać każdy pracownik niezależnie od rodzaju zawartego stosunku pracy i okresu zatrudnienia u ostatniego pracodawcy. Nie wystarczy jednak osiągnąć wiek emerytalny, należy jeszcze faktycznie przejść na emeryturę i zrezygnować z pracy.
Odprawa emerytalna przysługuje jedynie osobom, które wcześniej jej nie pobierały. Jest to jednorazowa odprawa pieniężna. Infor.pl wyjaśnia, że kilkukrotną odprawę można odebrać jedynie w przypadku, gdy emeryt zatrudniony jest u więcej niż jednego pracodawcy. Musi jednak przejść na emeryturę dokładnie w tym samym momencie u każdego z nich, aby otrzymać u każdego odprawę emerytalną. Z tego powodu trzeba pamiętać, że informację o odprawie należy zawrzeć w świadectwie pracy.
Więcej informacji z Polski i ze świata przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
Wysokość odprawy emerytalnej zależy od miesięcznego wynagrodzenia i polityki pracodawcy. Według prawa musi ona stanowić minimalnie jednomiesięczne wynagrodzenie pracownika. Kodeks pracy umożliwia jednak wypłatę większej odprawy, jeśli tak wynika z przepisów wewnątrzzakładowych. Maksymalna wysokość odprawy emerytalnej może wynieść 10-krotność minimalnego miesięcznego wynagrodzenia.
Odprawa emerytalna wypłacana jest w dniu przejścia na emeryturę. Jeżeli pracodawca spóźnia się z wypłatą, można domagać się od niego odsetek. A w przypadku, gdy pracodawca wcale nie będzie chciał wypłacić odprawy, może zostać ukarany grzywną od 1000 zł do 30 000 zł.