W październiku 2019 roku nastąpiła zmiana progów podatkowych. Obniżono stawkę podatku dochodowego dla pierwszego progu podatkowego, która obowiązuje dla dochodów uzyskanych po 1 stycznia 2020 roku. Obecnie wysokość stawek podatku dochodowego rozliczanego na zasadach ogólnych kształtuje się następująco:
Przekroczenie kwoty 85 528 zł rocznych dochodów brutto nie oznacza wcale, że podatnik będzie musiał zapłacić wyższy podatek od całości pobieranego wynagrodzenia. Drugi próg podatkowy wynosi 32% dla osób, które przekroczyły wartość 85 528 zł. Podatek należy zapłacić zatem jedynie od tej części dochodów, która przewyższa wspomnianą wcześniej kwotę. Co to oznacza w praktyce? Przeanalizujmy tę kwestię na przykładzie. Pewien podatnik opodatkowany na ogólnych zasadach, w 2020 roku uzyskał dochód w wysokości 100 000 zł. W jaki sposób obliczyć podatek, który będzie musiał zapłacić? Otóż:
Warto wspomnieć jednak, że obniżenie pierwszego progu podatkowego z poziomu 18% na 17% zostały wprowadzone w roku 2019, nastąpiło to jednak dopiero w październiku. Ze względu zatem na to, że prawo nie działa wstecz, taki próg przy rozliczaniu zastosujemy dopiero za rok, kiedy będziemy mogli powiedzieć, że stawka obowiązywała dokładnie przez 12 miesięcy. W roku 2020 (kiedy rozliczamy PIT-y z 2019 roku) natomiast, mają zastosowanie przepisy przejściowe – wyjątkowo zamiast progu 17% przy obliczeniach stosujemy stawkę 17,75.
Podatek linowy to obok progów podatkowych najpopularniejsza forma opodatkowania dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Wynosi on 19 % bez względu na wysokość uzyskanych dochodów - jest ona zatem stały. Daje możliwość ominięcia drugiego progu podatkowego, bowiem wartość podatku jest z reguły korzystniejsza przy zastosowaniu podatku liniowego w porównaniu do zastosowania stawki podatkowej u przedsiębiorców, których roczny dochód przekroczył 85 528 zł.
Opodatkowanie dochodów podatkiem liniowym może stosować zarówno podatnik, który samodzielnie prowadzi swoją działalność, jak i podatnicy, którzy są wspólnikami w spółkach niebędących osobą prawną. Wybór tej metody rozliczania się z fiskusem, oprócz stałej stawki procentowej, ma także inne zalety, takie jak:
Warto jednak wiedzieć, że podatek liniowy posiada także pewne wady:
Należy także pamiętać, że z podatku liniowego nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy w wykonują usługi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.
Aby uniknąć drugiego progu dochodowego małżonkowie mogą rozliczyć się z fiskusem wspólnie na jednym druku PIT. Roczny dochód drugiego ze współmałżonków jednak, nie może przekroczyć pierwszego progu. W takim przypadku bowiem, każdy z małżonków odlicza najpierw od swojego dochodu kwoty wskazane w art. 26 i 26 c ustawy o PIT, czyli m.in. zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne, darowizny, wydatki na internet, wydatki na cele rehabilitacyjne czy na nabycie nowych technologii. Następnie sumują swoje dochody, dzielą je na pół i obliczają podatek. Tak powstałą kwotę mnożą razy dwa i powstaje ich zobowiązanie podatkowe. Decydują się na tę metodę jednak, trzeba pamiętać o spełnieniu konkretnych warunków:
Osoby do 26. roku życia są zwolnione z opłacania zaliczki na podatek dochodowy. Ulga związana z zerowym PITem przysługuje jednak młodym do uzyskania przez nich przychodów równych 85 528 zł, czyli wedle skali podatkowej granicznej wartości pierwszego progu podatkowego. Do nadwyżki przychodów powyżej tej kwoty stosuje się przepisy o opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jednak w nieco zmodyfikowanej wersji. Jak się zatem ma sytuacja PIT 0 w stosunku do drugiego progu podatkowego? "Pierwsze" 85 528 zł młodego człowieka nie jest w ogóle opodatkowane, natomiast kolejne 85 528 zł należy opodatkować stawką 17%. Dopiero po przekroczeniu dochodu opodatkowanego młody podatnik zacznie opłacać podatek wg stawki 32%. Według stanowiska Krajowej Izby Skarbowej:
Od momentu objęcia osoby młodej obowiązkiem podatkowym w wysokości 17% należy od zera zacząć naliczać dochód w sposób narastający, w celu określenia, kiedy ma miejsce przekroczenie progu podatkowego (85 528 zł)